Śląska Sieć Tras Rowerowych

1. Zgodnie z założeniami Śląskiej Sieci Tras Rowerowych tworzą ją trasy pierwszorzędne (główne) międzynarodowe i krajowe oraz trasy drugorzędne o charakterze regionalnym lub lokalnym. Spis proponowanych tras nie jest zamknięty i podlega stałym modyfikacjom w przypadku znalezienia lepszych rozwiązań od dotychczasowych.
2. Trasy rowerowe powinny być znakowane w granicach Polski znakami kategorii R. Wszystkie trasy zostały podzielone na:
   •  trasy międzynarodowe, łączące ważne miejscowości w Polsce i za granicą; powinny być znakowane znakami typu R-2; zarezerwowano dla nich numery poprzedzane literą „R”,
   •  trasy transgraniczne, traktowane jak pozostałe trasy rowerowe; powinny być znakowane znakami typu R-1,
   •  trasy pierwszorzędne (główne), łączące ważne miejscowości w regionie (woj. śląskim i woj. opolskim); zarezerwowano dla nich numery od 1 do 100,
   •  trasy drugorzędne, łączące mniej ważne miejscowości; zarezerwowano dla nich numery od 101 do 999 (na razie w woj. śląskim od 101 do 910, a w woj. opolskim od 101 do 430).
   W ważniejszych miejscach (np. w miejscowościach, dzielnicach miast, miejscach rekreacyjnych, na skrzyżowaniach tras) trasy powinny być dodatkowo oznakowane drogowskazami typu R-3 i tablicami informacyjnymi z mapami lub schematami tras rowerowych w okolicy.
3. Zgodnie z zasadami stosowanymi przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze trasy krajowe znakowane są znakami typu R-1 i R-3 w 5 kolorach: czerwonym (C), niebieskim (N), zielonym (Z), żółtym (Y) i czarnym (S). Kolor paska uważany jest za kolor szlaku. Szlaki tego samego koloru mogą stykać się końcami, natomiast nie mogą rozwidlać się, krzyżować między sobą, ani też tworzyć pętli. Dla wszystkich tras rowerowych zaproponowano kolory tras zgodnie z powyższymi zasadami. Dopuszcza się dodatkowe oznakowanie krótkich dojazdów w bok od trasy zasadniczej przy pomocy znaków R-1 i R-3 w kolorze białym (czarne kontury pasków i strzałek); odgałęzień tych nie uważa się za oznakowane trasy i nie nadaje się im numerów.
4. Koncepcja ogólna ma charakter orientacyjny i wymaga uściślenia, ponieważ nie wszystkie z tras zostały sprawdzone w terenie; nie prowadzono też szczegółowych analiz wyboru wariantów tam, gdzie takie wariantowe przebiegi są możliwe. W przypadku stwierdzenia konieczności zmiany przebiegu trasy należy sprawdzić, czy nie zostały naruszone zasady podane w pkt. 3, a w razie stwierdzenia kolizji należy dokonać niezbędnych korekt kolorów planowanych tras rowerowych uwzględniając, że priorytetem jest zachowanie ustalonych wcześniej kolorów tras głównych.
5. Trasy główne należy projektować na zasadzie „rybiego kręgosłupa”, od której prowadzą na boki trasy boczne o charakterze „rybich ości”. Przy wyborze wariantu trasy głównej przy ocenie należy kierować się szybkością i wygodą poruszania się nią, a dopiero w drugiej kolejności brać pod uwagę poprowadzenie trasy obok ważnych obiektów z punktu widzenia turysty.
6. W przypadku dołączenia do koncepcji nowej trasy, propozycję jej numeru i koloru należy przedłożyć do akceptacji autorowi koncepcji Śląskiej Sieci Tras Rowerowych.
7. W przypadku konieczności wybudowania, modernizacji lub remontu infrastruktury rowerowej, do czasu ukazania się przepisów ogólnopolskich, należy stosować m.in. standardy techniczne dla infrastruktury rowerowej Miasta Krakowa lub ewentualnie analogiczne standardy z innych miast.
8. Realizacja tras w terenie może nastąpić po ustaleniu ich ostatecznego przebiegu. Trasy, których oznakowanie wymaga budowy dróg dla rowerów, ciągów pieszo-rowerowych, modernizacji lub remontu nawierzchni drogowych, można oznakować dopiero po wykonaniu niezbędnej infrastruktury drogowej.
9. Trasy rowerowe korzystają zazwyczaj z istniejących dróg publicznych, będących własnością gminną lub w zarządzie instytucji i przedsiębiorstw państwowych. W innych przypadkach konieczne jest uregulowania spraw własnościowych lub spisanie umów użyczenia między zainteresowanymi samorządami a właścicielami tych dróg.